Na 12 uur slaap heb ik op woensdag 14 mei echt goed kunnen verkennen. Ik zit in Akihabara, wat bekend staat bij het algemene publiek als het elektronica-district, maar onder fans als het anime-district. Overal klinken en flitsen advertenties voor anime, manga, games en j-pop, en ‘s avonds staat de straat vol met meisjes in maid-outfit om hun maidcafé te promoten.

De winkels verschillen van licht en open tot smal en overprikkelend, en in die tweede besteed ik mijn meeste tijd (smallere gangetjes betekent meer ruimte voor leuke spulletjes). Om even een beeld te schetsen: de winkel is smal en diep. De hele voorkant van de winkel staat vol met kleine dingetjes zoals figures, buttons, sleutelhangers, knuffels, etc. van animekarakters, en als je de ingang hebt gevonden wordt er van 5 verschillende kanten animemuziek en jpop op crappy boxen op je afgevuurd. Binnen nog meer merch en gangpaden van een meter breed of minder. TV-schermpjes met animetrailers en liveoptredens van idols. Winkels in Japan zijn trouwens vaak meerdere verdiepingen, dus je kan zolang in de winkel blijven als je wilt. Om de claustrofobie tegen te gaan staat de airco hard aan, en er is een onuitgesproken regel dat je veel afstand van elkaar houdt. Je kunt elkaar niet kruisen in de gangpaden, dus speel je een soort pacman met elkaar en zorg je ervoor dat je andere weggetjes zoekt. Als je er dan toch langs moet, gaat dit gepaard met ‘sumimasen, sumimasen, arigatou gozaimasu’ (sorry sorry dankjewel) en een hoop buigen van beide kanten.


Op vrijdag ben ik naar Shinjuku gegaan. OV-tijden en -perronnummers op google maps zijn echt top.

Shunjuku-sanchome is echt een gigantisch station. Ik wilde gewoon in Shinjuku rondlopen dus heb niet gekeken welke exit ik moest hebben maar er waren er blijkbaar letterlijk 200. Ook als je de bordjes aan het volgen naar de juiste exit moet je opletten dat je er geen mist, want de mensenstroom is zo sterk dat je niet even stil kan gaan staan.


Donderdag in de bus: de buschauffeur heeft een microfoontje op en is van alles aan het zeggen in een hele monotone stem, en roept ook iedere keer de halte om, maar er is een robotstem die dat ook al doet dus t is niet zo nuttig.

Takeshita doori is een slecht idee als het regent. Het is sowieso al een drukke straat, maar als iedereen een paraplu heeft is het gewoon niet te doen. Letterlijk iedereen heeft een paraplu hier trouwens. Het regent best hard vandaag en ik heb misschien 5 Japanners zonder paraplu gezien. Gepaard met hoe druk het in Tokyo altijd is op de stoep, is dat niet heel fijn.

Ik heb in een cafeetje gewacht tot de regen voorbij was en ben toen teruggegaan naar Takeshita doori. Deze straat is de bekendste en belangrijkste (en duurste) straat in Harajuku, het fashion district. Je kunt er Japanse fashion vinden in de meer extreme stijlen: lolita, goth, decora, etc. Ook kun je hier bijzonder eten halen: ijs dat niet smelt, regenboogtosti of -suikerspin, of de beroemde crêpes (ik heb er één op met slagroom, appel, karamelsaus en cheesecake).