Lange post deze week!


Woensdag: ik ben vandaag in een maid café. Een Maid Café is echt een ervaring. De bediening heeft een maid outfit aan (of een andere outfit, dat ligt aan het thema, maar ik ben bij een traditionele), als je omurice bestelt tekenen ze er in ketchup iets schattigs op, of bij koffie tekenen ze met siroop op het melkschuim. De maids noemen je master (ご主人様, goshujin-sama) of princess (お嬢様, ojou-sama) en doen er alles aan om je ook zo te laten voelen.

Maid cafés zijn wel redelijk duur; je betaalt een entry prijs (tussen 1000 en 2000 yen (6 en 14 euro) ongeveer) voor een uur, en je moet iets bestellen (een drankje is 800 yen (5 euro) of meer (normale prijs in een café is 400-500 (2,50-3,50 euro))), maar je betaalt natuurlijk vooral voor de ervaring.

Ik heb een kwartiertje moeten wachten buiten totdat er plek was, en toen werd ik naar binnen geleid door mijn maid Shinobu-chan. Iedere keer wanneer er een nieuwe persoon binnenkomt, ringt de maid een belletje, kondigt ze aan dat de master/princess binnenkomt en zeggen alle maids ‘welkom, master/princess’ in koor, wat meteen al best wel een hoop is haha.

Shinobu was heel lief en toen ik in katakana mijn naam spelde, ging ze over op heel erg basic Japans voor mij. Toen ik had besteld was het een beetje ongemakkelijk, omdat ik niet zo goed wist wat ik moest doen. De Japans-sprekende gasten krijgen wat meer aandacht omdat de taalbarrière er niet zit lol.

Ik heb een iced matcha latte besteld en Shinobu heeft er voor mij een konijntje op getekend :)

Overall een interessante ervaring, maar een heel stuk leuker als je met z’n tweeën bent en Japans spreekt, denk ik.



Op vrijdag uitgecheckt bij het capsulehotel in Akihabara en ingecheckt bij het hostel in Asakusa (nog steeds Tokyo). Uitchecken was om 10u en inchecken vanaf 14u. Ik kon wel mijn backpack alvast afgeven, maar daarna had ik nog steeds een rugzak en een totebag, dus dat betekende dat het niet erg fijn was om veel te gaan lopen. Opzoek naar een Café Veloce dus, maar die blijkt niet in deze wijk te zitten :(, ik zag wel een Doutor, dus daar maar gaan zitten (zelfde idee van een café waar je kunt zitten om te werken).

Ik was aan het tekenen toen er een man langs mijn tafeltje liep en per ongeluk mijn (bijna volle) iced matcha latte omgooide, deels over mijn schetsboek (de schade is gelukkig beperkt), maar het grootste gedeelte over mijn broek en open rugzak onder de tafel. Een chipszak en plastic zakje hebben ervoor gezorgd dat alleen mijn manga en boek een paar groene vlekken hebben op de pagina’s, en voor de rest waren alleen de kaften nat (mijn laptop is ook gespaard gebleven). De man heeft denk ik minstens 20 keer sorry gezegd, servetjes en doekjes gepakt, hulp ingeschakeld van een medewerker, een nieuwe matcha latte gekocht, geld in mijn etui gestopt (nadat ik het had geweigerd), en heel diep gebogen. Toen alles weer schoon was en ik weer kon gaan zitten was hij nergens meer te bekennen. Arme man.

Op vrijdagavond ben ik naar de Tokyo Night Market in Yoyogi Park gegaan. Het is een klein jaarlijks festival van woensdag t/m zondag met een hoop eetkraampjes, een podium waar verschillende idolgroepen optreden en een klein gebied waar straatartiesten hun show opvoeren. Ik heb een artiest gezien die bizar goed was met zijn diabolos, en ik heb twee idolgroepen gezien die heel verschillend van elkaar waren: MIC RAW RUGA en You’ll melt more! (よるめるモ！). Die eerste vond ik niet zo veel aan, die tweede vond ik heel leuk. Vooral leuk om het publiek te zien: een enthousiaste menigte mannen rond de 40-50 met glowsticks in verschillende kleuren (de kleur van je glowstick verwijst naar je favoriete groepslid).

Onderweg terug naar het hostel ben ik via Shibuya Crossing gelopen, het drukste voetgangerskruispunt ter wereld, waar ook 24/7 een livestream van te vinden is. Ik ben er drie keer overgestoken, zodat iedereen die aan het zoeken was me kon zien op de livestream (goed gespot allemaal!!) :p



Op zaterdag heb ik ‘s ochtends aan mijn verhaal van deze week gewerkt en ben ik ‘s middags even heen en weer gelopen naar de Tokyo Skytree, die op nummer 5 staat van de hoogste bouwwerken (niet gebouwen) ter wereld. Er is een heel winkelgedeelte onder de Skytree, waar ik volgens mij ongeveer twee gangen van heb gehad en toen kreeg ik honger dus ben ik weggegaan.



Op zondag ben in naar het Hanazono Shrine Festival gegaan. Bij de Hanazono Shrine in de wijk Shinjuku stonden meer dan 100 kraampjes, voornamelijk met eten. Ik heb een paar rondjes gelopen en uiteindelijk gekozen voor dorayaki met anko-vulling (makkelijkst voor te stellen als 2 pancakes op elkaar met zoete rode bonenpasta erin) en een soort van okonomiyaki (hartige japanse pannenkoek met kool en lenteui) maar dan met surimi, bacon en ei erin (ik ben de naam vergeten).

Rond 14u werd een Mikoshi (draagbare shrine) opgetild door een hele hoop mensen en begon er een (erg langzame,) erg bouncy processie, geen idee waarnaartoe. Ik vond het vooral knap hoe ze met zo veel mensen zo langzaam de drukke weg over zijn gestoken, zonder dat het was afgesloten of er file ontstond.