Ik had op de kaart een ‘art café’ gezien en ik was heel benieuwd was dat inhield, dus daar ben ik op maandag gaan lunchen. Het was een super knus café op de tweede verdieping, met ongeveer 4 zitplaatsen, kleine kunstwerkjes op de muren en heel veel bordspellen. Ik was de enige klant (ik moest ook even zoeken want het stond niet heel goed aangegeven) en heb een aardbei-matchalatte besteld en de beste roerei en ham op brood die ik ooit gegeten heb.

Daarna ben ik naar Nezu Shrine gelopen, omdat die in de buurt was. Echt prachtig, en ik neem mijn uitspraak van vorige week ‘na Senso-ji vallen alle shrines tegen’ terug! Er waren verschillende gebedsplekken, waaronder één met allemaal stenen beelden van vossen, een vijver met karpers en schildpadden, en het hoofdgebouw was heel mooi met gouden versieringen.


Op woensdag naar het ghiblimuseum!! Studio Ghibli is een animatiestudio die soms de Disney van Japan wordt genoemd. Ze hebben internationaal bekende films, waaronder Howl’s Moving Castle, Spirited Away, Ponyo, Kiki’s Delivery Service, en de recente The Boy and the Heron.

Tickets scoren hiervoor is al een verhaal op zich: tickets voor de hele maand gaan op de 10e van de maand ervoor in de verkoop, om 10 uur ‘s ochtends Japanse tijd. Ik heb dus op 10 mei samen met mijn vader en zus op verschillende laptops om 3 uur ‘s nachts klaar gezeten om tickets te kopen. De maand ervoor was het niet gelukt, maar nu wel! :D

Het museum ligt in Tokyo, maar wel erg ver uit het centrum, dus het was een uurtje reizen. Het museumgebouw zelf is helemaal vormgegeven in ghibli-stijl, dus met veel kleur en natuur, en het museum heeft geen route, zodat je zelf kunt ontdekken. Voordat je bij de ticketscan bent, staat Totoro in een ticket booth, en op het dak staat een Heavenly Trooper (een soort robot uit de film Laputa: Castle in the Sky). Binnen zijn verschillende exposities, waarvan de vaste expositie op de eerste verdieping mijn favoriet was: het waren verschillende ruimtes ingericht als atelier/woonkamer met op de muren heel veel conceptschetsen van ghiblifilms, en overal waar je keek was heel veel te zien. Er lagen scrapbooks waar je doorheen kon bladeren, en een ruimte verder zag je hoe de achtergronden met de hand werden geschilderd en ook de frames zelf één voor één met speciale verf op doorzichtig plastic werden getekend. Er was ook een tijdelijke expo met de achtergronden van The Boy and the Heron. Het was super indrukwekkend om te zien hoeveel werk er in zo’n film zit.

Met je ticket mag je ook een korte film bekijken. Voor de dag dat ik er was, stond Mizugumo Monmon (Monmon Water Spider) op het programma, een superschattige film zonder dialoog uit 2006, over een waterspin die verliefd wordt op een schaatsenrijder (zo’n mug die over het water glijdt).

Rond 14u had ik alles gezien in het museum en ben ik nog naar een kleine dierentuin en aquarium in hetzelfde park als het ghiblimuseum gegaan.


Donderdag, vrijdag en zaterdag heb ik een hele hoop geprogrammeerd, in de lobby van het capsulehotel en bij verschillende cafés in de buurt.


Op zondag ben ik naar Tokyo Pride in Yoyogi Park gegaan. Ik had maandag pas gezien dat die was en daar ben ik erg blij mee, want het was echt top! Het was best groot, met heel erg veel tentjes van verschillende non-profits en andere bedrijven, en iedere paar meter kreeg je weer een foldertje, sticker, waaier, etc. Ik heb twee pride-quizzen gedaan en even een praatje gemaakt met een drag queen, en ik heb verschillende rondjes over het terrein gemaakt voordat het echt te warm werd (30 graden de hele dag) en ik een cafeetje heb gezocht om af te koelen. Daar zag ik in het programmaboekje dat er ook nog een drag show zou zijn later die dag, dus daarvoor ben ik teruggelopen, en dat was het absoluut waard. Ik heb filmpjes gemaakt maar die zijn te groot op te uploaden met de gratis versie van neocities, dus als je ze wil zien kun je me een appje sturen :)